شراکت (رابطه عاطفی)

شراکت‌های همجنسگرایان به همان خوبی مشارکت‌های دگرجنس گراها کارکرد دارد. روابط بین زوجین همجنسگرای زن و همجنسگرایان مرد به همان اندازه زوجهای دگرجنس گرا می‌تواند سعادتمند باشد. ماندگاری آنها به اندازه این یکی است. عواملی که رابطه را رضایت بخش، تعهدآور و طولانی مدت می‌کنند بسیار مشابه یکدیگر هستند(APA, 2008) .

در این مرحله ما همچنین می‌خواهیم به مطالعه انجام شده توسط Riggle و همکاران (2010) اشاره کنیم، که نشان می‌دهد زوج های همجنس در یک رابطه دایمی به طور قابل توجهی سطح استرس پایین تر و رفاه روانی بالاتری را تجربه می‌کنند. این احساس رفاه فزاینده در زوج‌های همجنسی که از نظر قوانین مدنی به عنوان زوج به رسمیت شناخته می‌شوند، به مراتب بیشتر افزایش می‌یابد.

روابط مشترک همجنسگرایان نیز مانند دگرجنس گراها، فارغ از مشکل نیست. در نشست تخصصی VLSP 2009 در زمینه مشکل برای زوج‌های همجنسگرای مرد مواردی مورد تبیین دقیق‌تری قرار گرفت: چالش های خاصی که زوجین همجنسگرای مرد با اچ آی وی (HIV) دارند و در معرض آن هستند و بحث خشونت خانگی در زوج‌های همجنسگرای مرد.

برای پرداختن به چالش‌های ویژه زوج‌های لزبین، مطالعه کتاب قدیمی اما هنوز به روز درمانگران D. Merilee Clunis und G. Dorsey Green „Geliebte – Freundin – Partnerin“ (1995) را توصیه می‌کنیم. نویسندگان منحصرا تمرکز خود را معطوف می‌کنند به مسرت‌ها و چالش‌هایی که زوج بودن می‌تواند ایجاد کند. مباحث شامل نزدیکی و دوری، زندگی مشترک، خانواده، سن، جنسیت، تک همسری و ارتباطات است. بخش مهمی از کتاب در مورد تفاوت‌های نژادی، سنی، جسمی و یا اجتماعی است.

منابع:

• American Psychological Association. (2008). Answers to your questions: For a better understanding of sexual orientation and homosexuality. Washington, DC. Verfügbar unter http://www.apa.org/topics/sorientation.pdf]. Copyright © 2008 American Psychological Association.
• D. Merilee Clunis & G. Dorsey Green (1995). Geliebte – Freundin – Partnerin. Berlin: Orlanda.
• Riggle, E. D.B., Rostosky, S.S. & Horne, S.G. (2010). Psychological Distress, Well-Being, and Legal Recognition in Same-Sex Couple Relationships. Journal of Family Psychology, 21 (1), 82 – 86.